کشف دوباره گور جمعی در کانادا، رخ نمایی ابعاد یک نسل کشی فرهنگی - تور استانبول

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، رسانه های بین المللی گزارش داده اند در کانادا، در نزدیکی یک مدرسه شبانه روزی بقایای مربوط به نزدیک به 200 نفر دیگر کشف شده است.

یک گروه بومیان کانادا در غرب این کشور روز چهارشنبه اعلام کرد رادارهایی که قابلیت نفوذ به زمین را دارند پیروز به کشف بقایای 182 انسان در مدرسه شبانه روزی اوگن میشن شده اند. این مدرسه در نزدیکی شهر کرنبروک در استان بریتیش کلمبیا واقع شده است.

روزنامه گاردین نوشته برخی از اجساد در گورهایی با عمق کم که تنها به مقدار 3 تا 4 فوت کنده شده بودند دفن شده اند.

گروه لاور کوتینای، از گروه های فعال در زمینه حقوق بومیان کانادا گفته گمان می رود این بقایا مربوط به بومی های قوم کتوناکس بوده است.

این خبر کمتر از یک هفته بعد از کشف گور جمعی مربوط به 751 کودک بومی در محوطه یک مدرسه شبانه روزی کاتولیک در استان ساسکاچوان منتشر شده است. قبل تر از آن، گور جمعی مربوط به بقایای اجساد 251 کودک در بریتیش کلمبیا کشف شده بود.

جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا شامگاه جمعه بابت سیاست دیرینه دولت های این کشور در شکنجه و قتل بچه ها بومی در مدارس شبانه روزی کاتولیک ابراز شرمساری کرد.

ترودو روز جمعه گفت: این یک سیاست دولتی وحشتناک بود که برای چندین و چند دهه واقعیت کانادا بود و کانادایی ها امروز از نحوه رفتار کشورمان شرمسار و هراسانند. این سیاستی بود که بچه ها را از خانه هایشان، اجتماعاتشان، فرهنگشان و زبانشان محروم کرد و همگون سازی فرهنگی را به اجبار به آنها تحمیل کرد.

وی همچنین از کلیسای کاتولیک خواست مسئولیت خود بابت مدیریت این مدارس را بپذیرد و عذرخواهی کند. کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل هم در پی انتشار این خبر از دولت کانادا و واتیکان درخواست کردند که هرچه سریع تر تحقیقات کاملی در این خصوص انجام دهند.

پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان دو روز بعد از اظهارات نخست وزیر کانادا با مردم و بومیان این کشور ابراز همدردی کرد اما درباره نقش کلیسا در این مورد عذرخواهی نکرد. وی سپس توپ را به زمین کانادا انداخت و از مقام های سیاسی و رهبران مذهبی این کشور خواست که به منظور روشن شدن این موضوع با عزم و اراده با یکدیگر همکاری کنند؛ واکنشی خنثی و منفعلانه که خشم رهبران بومی و بازماندگان مدارس شبانه روزی کاتولیک در کانادا را در پی داشت.

در بازه زمانی 1883 تا 1996، حدود 150 هزار کودک بودمی کانادایی از خانواده های خود به اجبار جدا شدند و به مدارس شبانه روزی فرستاده شدند که کلیسای کاتولیک آن را تأسیس کرده بود و هدف اصلی آن دور کردن این بچه ها از جوامع بومی کانادا و جلوگیری از ترویج زبان و سنت های مادری و تربیت آن ها به شیوه ای تحمیلی بود.

بسیاری از این بچه ها بومی در مدارس شبانه روزی مورد آزار جسمی و جنسی قرار می گرفتند و به اعتقاد بسیاری این گونه مدارس زخم ها و آسیب های ماندگاری را برجای گذاشت که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.

روزنامه آمریکایی واشنگتن پست گزارش داده که کمیسیون حقیقت و آشتی کانادا در گزارش سال 2015 خود نتیجه گیری کرد که آن چه در مدارس شبانه روزی بومی های کانادا رخ داده، نسل کشی فرهنگی بوده است.

تحقیقات و بررسی ها نشان می دهد که دست کم سه هزار و 200 دانش آموز بومی در بازه زمانی مذکور در مدارس شبانه روزی فوق جان خود را از دست دادند و حتی برخی گزارش ها نشان می دهد که آمار واقعی دانش آموزان بومی که جان خود را در مدارس شبانه روزی از دست داده اند بسیار بیشتر از رقمی است که رسماً اعلام شده و حتی در برخی موارد بیش از چهار هزار و 100 دانش آموز اعلام شده است.

بر اساس این گزارش، دانش آموزان در مدارس شبانه روزی اغلب بر اثر ابتلا به بیماری هایی چون سل که به سرعت در مکان های تنگ و فشرده و غیربهداشتی توسعه پیدا می کند، فوت کرده اند و این که بیشتر این بچه ها دچار سوء تغذیه بوده اند. همچنین طبق گزارش ها، بسیاری از این بچه ها بومی در مدارس شبانه روزی بر اثر خودکشی، آتش سوزی و حوادثی مرتبط با کارهای طولانی و سخت و طاقت فرسا یا یخ زدگی در حین تلاش برای فرار از مدرسه جان خود را از دست داده اند.