خوابگردی در بچه ها؛ علل و راه چاره - تور استانبول

خوابگردی در بچه ها؛ علل و راهکار

خوابگردی و حرف زدن در خواب، جزو اختلالات خوش خیم خواب هستند که در هر سنی ممکن است بروز نمایند. در سنین کودکی تا عظیمسالی امکان بروز و ادامه این مسائل وجود دارد. در این مقاله قصد داریم نگاه گذرایی به این اختلال و راه های درمان آن بیندازیم.

معمولا بچه ها بدون هیچ مشکل و استرس خاصی می خوابند اما در نیمه های شب ممکن است در مرحله خواب عمیق شروع به حرف زدن و یا راه رفتن در خواب نمایند. برخلاف تصور اغلب مردم که معتقدند برای افراد خوابگرد اتفاقی نمی افتد و آنها حین خواب مراقب خود هستند، این گونه نیست و باید مراقب بچه ها و عظیمسالان خوابگرد بود و امنیت کامل خانه را تامین کرد. چه بسیار رخ داده که در حین خوابگردی بچه ها و عظیمسالان در منزل را باز نموده و از منزل خارج شده اند و یا پنجره را باز نموده و دچار مشکل شده اند. بنابراین باید مراقب بود در صورتی که کودکی در منزل دچار این اختلال است، وسایل تیز و برنده از کف اتاق برداشته گردد تا کودک در حین خوابگردی دچار هیچ حادثه ای نگردد. صحبت کردن در خواب در هر سنی ممکن است دیده گردد معمولا حرف زدن در خواب با استرس های روزانه تشدید می گردد. روزهایی که کودک استرس بیشتری را تجربه نموده است، امکان دارد دچار خوابگردی و حرف زدن در خواب گردد. معمولا صحبت هایی که در حین خوابگردی بیان می گردد، مسایل روزمره زندگی است و معمولا افراد اصرار خود را حین حرف زدن در خواب افشا نمی نمایند. در اختلال حرف زدن در خواب هم مانند اختلال خوابگردی که در حین مراحل عمیق خواب رخ می دهد، کودک و عظیمسال فردای آن روز خاطره ای از این مساله به یاد نمی آورد، بنابراین صحبت کردن راجع به این مساله با کودک که در حین خواب راه می روی و حرف می زنی مسئله ای را حل نمی کند. به یاد داشته باشیم خوابگردی و حرف زدن در خواب، اختلال شایعی است که معمولا به درمان های طبی و دارویی احتیاج ندارد. در مراحل مربوط به خواب عمیق که دو تا سه ساعت بعد از خواب شروع می گردد، خوابگردی و حرف زدن شروع می گردد.

با کودک خوابگرد چه باید کرد؟

خوابگردی جزو اختلالات خوش خیمی است که مسئله ای را برای کودک و عظیمسال ایجاد نمی کند و فقط امن کردن منزل، ضرورت دارد. لزومی به کنترل بچه ها نیست و فقط خوابگردها باید در محیط امنی قرار گیرند تا از بروز حادثه برای آنان جلوگیری گردد. معمولا یک دوره کوتاه دارد که به طور دقیق نمی توان معین کرد چه مدت طول می کشد اما پس از اتمام دوره فرد به سر جای خود برگشته و می خوابد. در خصوص حرف زدن در خواب هم که شامل جیغ زدن و صحبت کردن می گردد بعد از اتمام خواب عمیق و شروع مراحل دیگر خواب این اختلال به سرانجام می رسد. آمار دقیقی در خصوص شیوع حرف زدن در خواب و اختلال خوابگردی وجود ندارد اما حرف زدن در خواب شیوع بالاتری دارد. معمولا اختلالات خواب جنبه فامیلی و خانوادگی دارند و در سایر افراد درجه اول هم ممکن است دیده گردد. همان طور که گفتیم، استرس به طور خاص موجب تشدید این اختلال می گردد. اگر چند ساعت بعد از خوابیدن، فرزندتان را در حالت خواب و در حین راه رفتن دیده اید تعجب نکنید، چرا که این اختلال در میان بعضی بچه ها دیده می گردد. خوابگردی مساله ای شایع در بین بچه ها است، با این حال اغلب خوابگردها فقط گاهی این کار را انجام می دهند و با رسیدن به سنین نوجوانی معمولاً خوابگردی از بین می رود.

خوابگردی؛ چرا و به چه دلیل؟

خوابگردی در بچه ها نسبت به عظیمسالان بسیار رایج تر است چون اغلب خوابگردی ها با عظیم شدن و رسیدن به سال های اولیه نوجوانی از بین می فرایند. این مساله ممکن است در بین نسل ها ادامه پیدا کند.

عوامل دیگری که ممکن است موجب خوابگردی شوند، عبارت اند از:

خواب ناکافی، محرومیت از خواب یا خستگی یا برنامه نامنظم خواب

خواب از هم گسسته

بیماری یا تب

بعضی از داروها

استرس (خوابگردی به ندرت به دلیل یک مشکل روانی یا هیجانی اساسی رخ می دهد)

پر بودن مثانه

خوابیدن در محیطی شلوغ و پرسروصدا

چه علایمی دارد؟

برخاستن از رخت خواب و راه رفتن در اطراف در حال خواب آشکارترین نشانه خوابگردی است ولی خردسالان خوابگرد ممکن است، در خواب صحبت نمایند، بیدار شدن شان مشکل باشد، گیج به نظر برسند، وقتی با آنها صحبت می گردد پاسخ ندهند، در رخت خواب بنشینند. بعلاوه چشم های خوابگردها باز است، اما مانند موقع بیداری شان همسان نمی بینند و اغلب فکر می نمایند که در اتاق دیگری از منزل هستند یا در مجموع در مکانی دیگر هستند.

14 توصیه به والدینی که کودک شان خوابگرد است

1 در حال خوابگردی او را بیدار نکنید زیرا این کار ممکن است او را بترساند. در عوض به آرامی او را به طرف رخت خواب اش هدایت کنید.

2 نه تنها پنجره ها و در های اتاق بچه را، بلکه در بقیه اتاق های را هم قفل کنید. می توانید از قفل های اضافی یا قفل امنیت کودک هم برای درها بهره ببرید. سوییچ ماشین هم باید همواره خارج از دسترس این بچه ها باشد.

3 برای پیشگیری از سقوط کودک، به او اجازه ندهید در یک تخت خواب تاشو یا مرتفع بخوابد.

4 چیزهای شکستنی یا تیز را از اطراف بستر بچه دور کنید. اشیای خطرناک را هم دور از دسترس قرار دهید.

5 موانع را از اتاق فرزندتان و سایر اتاق های منزل بردارید تا از سکندری خوردن او جلوگیری کنید، به خصوص اشیا برنده را از کف اتاق خواب کودک یا اتاق بازی او بردارید.

6 در های حفاظتی در خارج از اتاق فرزندتان و یا در ورودی بالای هر پلکان نصب کنید.

7 برای به حداقل رساندن وقایع خوابگردی فرزندتان می توانید با گوش دادن به موسیقی های ملایم یا کاست های آرامش بخش به فرزندتان در هنگام خوابیدن آرامش بخشید.

8 یک برنامه خواب و چرت زدن روزانه منظم تنظیم کنید که در آن هم زمان خوابیدن و هم بیدار شدن لحاظ شده باشد.

9 زمان خوابیدن فرزندتان را زودتر قرار دهید. این کار می تواند خواب آلودگی مفرط را بهبود بخشد.

10 به فرزندتان اجازه ندهید در شب مایعات زیادی مصرف کند و مطمئن شوید که فرزندتان قبل از رفتن به رخت خواب دست شویی رفته است.

11 از مصرف کافئین در نزدیکی وقت خواب اجتناب کنید.

12 مطمئن شوید که اتاق خواب فرزندتان ساکت، راحت، گرم و نرم و مساعد برای خوابیدن است.

13 اگر فرزندتان را نیمه شب سرگردان دیدید، وحشت نکنید. او را با آرامش و امنیت به رخت خوابش برگردانید.

14والدین، خواهر ها و برادرها و اعضای خانواده بهتر است کودکی را که زیاد دچار خوابگردی می گردد، دست نیندازند و اذیت ننمایند زیرا او نسبت به این رفتار خود هیچ آگاهی ندارد و به طور کلی چیزی به یاد نمی آورد.

منبع: http://www.salamat.com

ae

منبع: راسخون