پیمان مخوف ملکه الیزابت با جک اسپارو! - تور استانبول

جواد نوائیان رودسری| پس از آن که کریستف کلمب اواخر قرن پانزدهم میلادی به سواحل جزایر دریای کارائیب در آمریکای مرکزی رسید، ارتباط میان دنیای قدیم و جدید از طریق کشتی های اسپانیایی آغاز شد. در آن دوران، پادشاه اسپانیا، بهترین ناوگان دریایی را در اختیار داشت.

کشتی های او با دریانوردانی بی رحم و بی باک، همه دریا ها و اقیانوس ها را زیر پا می گذاشتند. تفکر منفعت طلبانه و دیدگاه های استعماری اسپانیا، به تدریج این کشور را به ثروتمندترین سرزمین اروپا تبدیل کرد؛ موضوعی که اصلا برای رقبای اروپایی اسپانیایی ها، خوشایند نبود.

در این بین، انگلیس سعی کرد با توجه به موقعیت جغرافیایی خود، به عنوان یک جزیره، مانع توسعه طلبی اسپانیایی ها گردد و جای آن ها را بگیرد. انگلیسی ها که برای ارتباط با دنیا راهی جز دریا نداشتند، از هر وسیله ای برای رسیدن به هدف شان استفاده کردند؛ حتی بستن پیمان با سارقان دریایی بی رحم!

اقیانوس اطلس؛ جولانگاه راهزنان دریایی

جولان سارقان دریایی در اقیانوس اطلس به ویژه در حاشیه غربی آن و به طور اخص در دریای کارائیب، تقریباً با آغاز مراودات تجاری اروپا و قاره جدید آغاز شد. طی قرن 16 میلادی، دریانوردان حرفه ای فراوانی به جرگه سارقان دریایی پیوستند.

یکی از این دریانوردان، فرانسیس دریک بود. او که تابعیت انگلیسی داشت، 50 سال پس از ماژلان، دریانورد پرتغالی الاصل اسپانیایی، دنیا را با کشتی دور زد و در تمام جهت خود، به غارت و سارقی دریایی پرداخت. دریک اقیانوس اطلس و دریای کارائیب را به جولانگاه خود تبدیل نموده بود.

تقریباً هیچ کشتی تجاری اسپانیایی از دست او آسایش نداشت. به همین دلیل، نیروی دریایی این کشور، دربه در به دنبال او بود، اما نمی توانست شکارش کند. دریک اواخر قرن 16 میلادی، به انگلیس بازگشت؛ ثروت هنگفتی که با خود آورده بود، نظر ملکه الیزابت اول را که سخت به دنبال راهی برای در هم کوبیدن ناوگان اسپانیا می گشت، به خود جلب کرد.

در واقع انگلیسی ها جنایات بی شمار فرانسیس دریک را نادیده دریافتد، چون معتقد بودند که او دشمن اسپانیایی هاست. الیزابت اول پس از اوج دریافت خصومت میان انگلیس و اسپانیا، دریک را به عنوان مشاور خود به کار گرفت و پیمانی سرّی میان ملکه و سارق دریایی معروف بسته شد.

او باید کشتی هایش را در خدمت ناوگان انگلیس قرار می داد. حالا دیگر دریک در کسوت ناخدا جک اسپارو، برای انگلیسی ها فعالیت می کرد تا سلطه آن ها بر اقیانوس اطلس را قطعی کند.

تاکتیک دریایی یک سارق!

درگیری با ناوگان اسپانیا کار ساده ای نبود. فیلیپ، پادشاه وقت این کشور، عظیم ترین ناوگان دریایی تاریخ دنیا را تا آن روز، به میدان آورد؛ 24 فروند کشتی جنگی توپ دار، 40 کشتی تجاری تبدیل شده به ناو جنگی و مجهز به توپ، 25 فروند کشتی تدارکاتی و 36 کشتی کوچک تر و در مجموع، 125 فروند کشتی.

در مقابل، انگلیسی ها ناوگان قابل توجهی نداشتند. الیزابت سکان راهنمایی را به دست فرانسیس دریک سپرد و او 75 کشتی به میدان آورد؛ 75 کشتی کوچک، اما تندرو. ناخدا های انگلیسی به او پرخاش کردند که با چنین نیرویی، نمی توان بر ناوگان اسپانیا غلبه کرد، اما دریک به فنون جنگی سارقان دریایی مجهز بود؛ فنونی که نظامیان کلاسیک اطلاعی درباره آن ها نداشتند.

او می دانست که در جنگ دریایی، سرعت بر تجهیزات غلبه دارد. کشتی های کوچک و توپ دار دریک توانستند در نبرد سال 1588، به سیادت اسپانیایی ها بر اقیانوس اطلس انتها دهند. برای الیزابت، این یک پیروزی شیرین بود، اما مدتی بعد، فرانسیس دریک دوباره به کار اول خود بازگشت و این بار بهتر از گذشته به جان کشتی های تجاری افتاد.

تبحر سارقان دریایی کارائیب تا آن جا پیش رفت که حدود 60 سال بعد از مرگ دریک، یعنی در سال 1680، عصر طلایی سارقان دریایی آغاز شد و تا سال 1750 ادامه یافت. انگلیس که روزگاری با نیروی سارقان دریایی رقیب را از میدان به در نموده بود، ناچار شد طی پیمان اوترخت با رقبای تجاری اش، برای از بین بردن سارقان دریایی کارائیب متحد گردد. با این حال، راهزنی های سارقان تا قرن 19 میلادی ادامه یافت.

منبع: روزنامه خراسان