فضانورد امریکایی: قبل از ترامپ، فکر نمی کردم موجودات بیگانه، روی زمین باشند! ، اولین نوزاد بر روی مریخ متولد می گردد نه روی ماه - تور استانبول

به گزارش خبرنگاران به نقل از ال پائیس، این فضانورد امریکایی 64 ساله و زاده شیکاگو پنج بار در فاصله سال های 1995 تا 2009 میلادی سیاره زمین را ترک است. در سه مورد از ماموریت های انجام داده او مشکلاتی را در هابل حل کرد یک ماشین 10 تنی پیچیده که با سرعت بیش از 27358 کیلومتر بر ساعت دور سیاره می چرخد. گرانسفلد در یکی از راهپیمایی های فضایی خود رکورد ماندن بیرون از فضاپیما به مدت بیش از هشت ساعت را از آن خود ساخت. او برای این منظور پوشک پوشیده بود تا بتواند تا زمانی که لازم باشد دوام بیاورد!

به لطف تعمیرات او در تلسکوپ فضایی بشریت به اکتشافات شگفت انگیزی دست یافته است. از جمله این موارد می تواند به پی بردن به وجود سیاهچاله های بسیار پرجرم در مرکز تقریبا تمام کهکشان ها، شناسایی حضور انرژی تاریک مرموز که باعث انبساط کیهان می گردد و بعلاوه گرفتن عمیق ترین تصویر از کیهان اشاره نمود. آن عکس در نور مرئی از دنباله نوری که بیش از 13 میلیارد سال پیش صرفا 800 میلیون سال پس از انفجار بزرگ ساطع شده بود گرفته شد.

گرانسفلد اخترفیزیکدان و دانشمند ارشد سابق ناسا اخیر پیش از ایراد سخنرانی در مادرید با خبرنگار ال پائیس گفتگویی داشت.

او در پاسخ به این پرسش که شناور بودن در فضا چه حسی دارد می گوید: باورنکردنی است که یک انسان می تواند در چنین مکان نامناسبی باشد: خلاء می تواند جان شما را بگیرد ریز شهاب سنگ ها می تواند شما را از بین ببرند. در آنجا دما از بیش از 200 درجه تا منفی 200 درجه متغیر است. علیرغم آن که ما به آنجا تعلق نداریم، اما در لباس فضایی خوب عمل می کنیم. لباس یک سفینه فضایی یک نفره است. افرادی که لباس های فضایی شان شبیه سنجاب است در فضا شبیه سنجاب در حال پریدن از صخره ها رفتار می کنند. آنان می گویند این جوهر پرواز انسان است. آنان در حال سقوط هستند، اما احساس می کنند در حال پرواز هستند. در فضا نیز همین طور است. فقط تو هستی، یک لباس و فضا. این یک احساس جادویی است. وقتی روی هابل کار می کنم تمرکز زیادی روی کار دارم. در آن موقع توجهی به زیبایی اطراف ام ندارم تا حدی که به خدمه می گفتم وقتی به جدول زمانی نگاه می کنیم بیایید برای هر کدام مان پنج دقیقه وقت بگذاریم تا صرفا از فضا لذت ببریم. در طول استراحت واقعا احساس آرامش فوق العاده ای داشتم.

خبرنگار از او می پرسد: نیکیتا خروشچف رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی در سال 1961 میلادی ادعا کرد که یوری گاگارین فضانورد به فضا پرواز کرد، اما هیچ خدایی را در آنجا ندید. آیا شما خدا را دیدید؟ گرانسفلد پاسخ می دهد:نه ندیدم. من موجودات ناشناخته و بیگانه را نیز ندیدم. بسته به دیدگاه و باور های دینی خود هرگز خدا را نخواهید دید یا خدا را درهمه جا خواهید دید. ادگار میچل فضانورد زمانی که به ماه رفت و سپس بازگشت بر این باور بود که موجودات بیگانه در اینجا روی سیاره زمین وجود دارند. خب، من باید بگویم تا زمانی که دونالد ترامپ رئیس جمهور نشده بود فکر نمی کردم اینجا بر روی زمین موجودات بیگانه وجود داشته باشند!

این فضانورد امریکایی در پاسخ به این پرسش که امروز با یاری تلسکوپ فضایی هابل درباره فضا چه می دانیم که پیش تر نمی دانستیم می گوید:یکی از اکتشافات بزرگ که منجر به اعطای جایزه نوبل فیزیک در سال 2011 میلادی شد آن است که انبساط کیهان به مدت شش میلیارد سال به جای کاهش سرعت در حال شتاب گرفتن بوده است. این همان چیزی است که فیزیکدانان اکنون آن را فشار انرژی تاریک می نامند که باعث می گردد کل دنیا سریع تر منبسط گردد.

ما در حال حاضر هیچ ایده ای درباره چرایی آن نداریم. این اکتشافات بدان خاطر انجام شد که در سال 2022 میلادی دوربین پیشرفته برای آنالیز (ACS) را در هابل نصب کردیم. این تلسکوپ برای تایید وجود سیاهچاله ها طراحی شده بود و در انجام این کار نیز پیروز شد. ما هم چنین کشف کردیم که کهکشان ها به طور معمول با یکدیگر برخورد می کنند و کهکشان های بزرگتری را ایجاد می کنند. راه شیری ما تعداد زیادی کهکشان دیگر را بلعیده است! و در حدود پنج میلیارد سال ما با آندرومدا برخورد خواهیم کرد و این دو کهکشان یک ابر کهکشان را تشکیل خواهند داد.

نکته جالب دیگری که در هابل دیدیم این بود که یک ستاره دنبال دار به نام شومیکر لوی - 9 به مشتری برخورد کرد. ما به این فکر می کردیم که تا چه مقدار خوش شانس بودیم که چیزی به آن سیاره برخورد کرد، اما معین شد که از آن موقع شاهد برخورد های زیادی با آن بوده ایم. مشتری نوعی جاروبرقی منظومه شمسی است. ما نمی دانستیم که مشتری تا این مقدار با ضربه روبرو می گردد. خوب است که مشتری را داریم، زیرا در غیر این صورت آن چیز ها می توانستند به زمین برخورد کنند. سابقه فسیلی دایناسور ها به ما می گوید که در آن صورت چه اتفاقی می توانست رخ دهد. به نوعی مشتری زباله ها را از فضا پاک می نماید. مشتری به قدری بزرگ است و نیروی گرانش آن به قدری قوی می باشد که هر آن چه با مشتری برخورد نموده تغییر می نماید و و جذب آن می گردد.

او در پاسخ به این پرسش که چه اکتشافاتی از تلسکوپ فضایی جیمز وب بزرگترین تلسکوپ در تاریخ انتظار دارید؟ می گوید: علت اصلی ساخت جیمز وب این است که هابل تلسکوپی است که نور مرئی را می بیند که ما انسان ها می توانیم آن را ببینیم: رنگ های رنگین کمان. جیمز وب علاوه بر آن می تواند نور ماوراء بنفش و مادون قرمز نزدیک را ببیند. در نتیجه، جیمز وب ساخته شد چرا که ما می خواستیم بیش تر ببینیم. تصور کنید که والدین تان آلبومی با عکس های تان از چهار سالگی تا بزرگسالی را به شما بدهند و شما می گویید:عکس های دوره نوزادی کجا هستند؟ و آنان پاسخ می دهند:عکس دوران نوزادی را نداریم. ما نمی دانیم در نوزادی چه شکلی بودی، زیرا نور در آن موقع نامرئی بود و ما نتوانستیم تو را ببینیم. دیدگاه ما از کیهان نیز عکس دوره نوزادی ندارد، اما جیمز وب که یک تلسکوپ مادون قرمز است می تواند دورتر از هابل را ببیند. آن تلسکوپ می تواند عکس های بچگانه کهکشان ها را به ما ارائه دهد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب هم چنین یک ویژگی منحصر به فرد دارد: وقتی عکس می گیرد هر پیکسل را می توان با استفاده از طیف سنجی به رنگ های تشکیل دهنده آن تقسیم کرد که به ما می گوید چه نوع اتم هایی نور را فراوری می کنند، دمای آن ها چیست و چند الکترون دارند. تلسکوپ فضایی جیمز وب در منظومه شمسی می تواند کار های بزرگی انجام دهد. برای مثال، چند روز پیش ما تصویر انسلادوس یکی از ماه های زحل را دیدیم که یک ستون غول پیکر از آب را نشان می دهد. پیش تر کاوشگر کاسینی توانسته بود نشانه های وجود آب مایع را مشاهده کند و و تمام عناصر شیمیایی لازم برای زندگی را تشخیص می داد. انسلادوس یک ماه بسیار کوچک است و 997 کیلومتر عرض دارد و دارای یک کلاه یخی، یک اقیانوس گرم و یک هسته صخره ای است. در آن اقیانوس زندگی می تواند وجود داشته باشد. ما نمی دانیم، اما ممکن است در آنجا زندگی وجود داشته باشد. بنابراین، ما می خواهیم این موضوع را دریابیم. با استفاده از هر پیکسل عکس گرفته شده به وسیله تلسکوپ فضایی جیمز وب ما قادر خواهیم بود حضور مولکول های ارگانیک ساده که زندگی را امکان پذیر می سازند مورد جستجو قرار دهیم. امید است که با مشاهده سیاره های اطراف ستاره ها به وسیله تلسکوپ جیز وب بتوانیم جو آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. اگر بسیار خوش شانس باشیم ممکن است سیاره ای پیدا کنیم که به نظر می رسد زندگی روی آن است. با این وجود، جیمز وب به مقدار کافی بزرگ نیست. بنابراین، برای جستجوی بیگانگان ما باید یک تلسکوپ دیگر بسازیم.

خبرنگار درباره زندگی احتمالی انسان ها بر روی ماه از گرانسفلد می پرسد: ورنر فون براون پدر علم موشکی و فضایی ایالات متحده آمریکا و معاون ناسا پیش بینی نموده بود که اولین فرزند انسان پیش از سال 2000 میلادی بر روی ماه متولد خواهد شد. چه زمانی اولین نوزاد در ماه متولد می گردد؟ و او پاسخ می دهد:فکر می کنم مدت زمان زیادی به طول خواهد انجامید. من می دانم که هیجان زیادی در خصوص اکتشافات قمری وجود دارد و شخصا بسیار هیجان زده ام، اما من برنامه های مطرح شده از سوی چین، روسیه و ایالات متحده در خصوص راه اندازی پایگاه های فضایی شان در ماه در حدود سال 2030 میلادی را امکان پذیر نمی بینم. با این وجود، ایالات متحده تا پیش از خاتمه دهه جاری پیروز به فرود دوباره بر روی ماه خواهد شد. ماه صرفا یک ششم گرانش زمین را دارد بنابراین، ما حتی نمی دانیم که آیا تولد یک نوزاد انسان در آنجا ایده خوبی خواهد بود یا خیر چرا که ممکن است استخوان های آن نوزاد در فضای ماه به درستی رشد نکنند. مریخ داستان دیگری دارد و گرانش آن برتر است و من فکر می کنم هنگامی که افراد را به مریخ اعزام می کنیم احتمالا برای مدت طولانی خواهد بود، زیرا بازگشت به آن بسیار سخت است. در نتیجه فکر می کنم اولین نوزاد انسان بر روی مریخ متولد خواهد شد نه ماه. حتی بر روی زمین نیز از دهه 1950 میلادی ما در قطب جنوب حضور دائمی داشته ایم و فکر نمی کنم هیچ نوزادی در آنجا متولد شده باشد.