رنگ ها سد راه نیکمت تیم ملی؟، اشتباه گذشته را تکرار نکنید! - تور استانبول

به گزارش خبرنگاران، موضوع به بلاتکلیفی تیم ملی در دوران پسا کی روش مربوط می گردد که فدراسیون فوتبال در انتخاب مربی با چندین دغدغه مختلف مواجهه بود، از جمله انتخاب مربی بدون تعصبات رنگی که فدراسیون فوتبال را متهم به قرمز یا آبی بودن نکند و به همین دور بعضی از گزینه های دم دست خود خط کشید.

در همان مقطع و روزهای نخست بعد از کی روش، برانکو ایوانکوویچ - که امروز یکی از گزینه های راهنمایی تیم ملی است - مدنظر فدراسیون فوتبال بود و بخشی از طرفداران هم او را به واسطه موفقیت با تیم ملی و پرسپولیس گزینه مناسبی برای راهنمایی تیم ملی می دانستند اما فدراسیون هیچ گاه جرات ایستادن پای انتخاب هایش را نداشت چرا که نمی خواست هیچ گونه حرف و حدیثی وجود داشته باشد.

پنج ماه گذشت و برانکو از گزینه های مدنظر فدراسیون فوتبال خارج شد و مارک ویلموتس با حرف و حدیث فراوان سکان راهنمایی تیم ملی را بر عهده گرفت و نتیجه آن شد که نباید می شد و اکنون فدراسیون فوتبال به دوران پسا ویلموتس رسیده و یک بار دیگر بحث گزینه ایرانی و خارجی و آوردن یا نیاوردن برانکو مطرح شده است.

بعد از آن اتفاقات باز هم فدراسیون در گیرودار آبی و قرمز است و از حرف و حدیث ها می ترسد و نمی تواند انتخاب هایش را بر مبنای برنامه و هدف گذاری انجام دهد چون بعضی مدیران و پیشکسوتان ورزش، معتقدند نباید فدراسیون فوتبال مربی پرسپولیسی یا استقلالی بیاورد.

نخست اینکه اساسا در فوتبال ایران هر کسی به یکی از این دو تیم تعلق خاطر دارد و تاریخ پر است از مربیان استقلالی و پرسپولیسی که راهنمایی تیم ملی را برعهده گرفتند و از سوی دیگر مطرح کردن این مسائل حرفه ای بودن مربیان ایرانی را زیر سوال می برد که در انتخاب های خود پرسپولیسی یا استقلال بودن یک بازیکن را مدنظر قرار خواهند داد.

این همان موضوعی است که حدود 10 ماه قبل فدراسیون را از مذاکره با برانکو به خاطر حضور در پرسپولیس منصرف کرد و بعد از تجربه ناموفق با ویلموتس یک بار دیگر به فکر انتخاب برانکو واداشته اما همچنان هراس از متهم شدن به جانبداری از پرسپولیس و استقلال فدراسیون را به بی خیال شدن نسبت به برانکو ترغیب می نماید.

اگر مدل آبی و قرمز فوتبال ایران در اسپانیا هم وجود داشت، اکنون لوئیس انریکه به عنوان یک مربی کاتالونیایی و سرمربی سابق بارسلونا نمی توانست سرمربی تیم ملی کشورش گردد.

از سوی دیگر دغدغه های پوسیده در فوتبال ایران و سوء مدیریت موجب از دست رفتن فرصت مناسب برای برنامه ریزی و نیل به اهداف می گردد، کمااینکه مهدی تاج 11 ماه قبل و بعد از رفتن کی روش گفت که عجله ای برای انتخاب سرمربی نداریم چون مسابقات انتخابی جام جهانی شروع نشده است و اکنون بعد از ماجرای ویلموتس، مجددا گفته که عجله ای برای انتخاب سرمربی نداریم چون تیم ملی تا سه ماه آینده ملاقات رسمی ندارد.

به نظر می رسد در کنار مسائل سخت افزاری در فوتبال ایران، اصلاح در تفکرات مدیران و ارزش زمان و برنامه ریزی بسیار مهم و حیاتی است تا تیم ملی یک بار دیگر گرفتار تیم هایی مانند عراق و بحرین نگردد و افسوس فرصت از دست رفته را نخورد.