جایی که نظریه مشهور اینشتین غلط از آب درمی آید!، ایده ای بحث برانگیز برای آشتی دادن دو نظریه - تور استانبول

اساس فیزیک مدرن بر دو نظریه اساسی راسخ است: نظریه کوانتومی و نظریه نسبیت عام اینشتین. نظریه کوانتومی به آنالیز رفتار کوچک ترین ذرات دنیا می پردازد؛ از سوی دیگر نظریه نسبیت عام گرانش را به وسیله انحنای فضا-زمان شرح می دهد. بااین حال، این دو نظریه بیش از یک قرن است که باهم در تضاد هستند و هنوز راه حلی برای آشتی این دو پیدا نشده است. بسیاری از دانشمندان نیز بر این باورند که نظریه گرانش اینشتین باید اصلاح یا کوانتیزه گردد تا در چهارچوب نظریه کوانتومی جای گیرد.

اکنون براساس دو مقاله منتشرشده در Physical Review X و نیچر، پروفسور جاناتان اوپنهایم از دپارتمان فیزیک و نجوم UCL معتقد است این ایده که نظریه کوانتومی فضا-زمان را اداره می نماید، ممکن است دقیق نباشد. این فیزیکدان یک رویکرد جایگزین را در مقاله خود پیشنهاد می دهد. دیدگاه رادیکال اوپنهایم این است که فضا-زمان مقوله ای است که باید در فیزیک کلاسیک روشن گردد و اصلاً کوانتومی نیست؛ درنتیجه او به کلی اجماع این دو نظریه را زیر سؤال می برد.

جاناتان اوپنهایم و نظریه پساکوانتومی گرانش کلاسیک

پروفسور اوپنهایم می گوید: نظریه کوانتومی و نظریه نسبیت عام اینشتین از نظر ریاضی با یکدیگر سازگاری ندارند، بنابراین مهم است که بفهمیم این تناقض چگونه حل می گردد. آیا فضا-زمان باید کوانتیزه گردد یا باید نظریه کوانتومی را اصلاح کرد، یا شاید پای چیز دیگری در میان است؟ هرکسی می تواند این را بفهمد که نظریه بنیادی فضا-زمان اینشتین را نمی توان کوانتیزه کرد.

نظریه پساکوانتومی گرانش کلاسیک به جای اصلاح فضا-زمان، نظریه کوانتومی را هدف قرار می دهد. این نظریه به آنالیز نوسانات غیرقابل پیش بینی در فضا-زمان و نقد نظریه کوانتومی می پردازد. براساس نظریات محققان، اگر فضا-زمان ماهیت کوانتومی نداشته باشد، درعوض باید نوسان های تصادفی در انحنای فضا-زمان نشان خاصی داشته باشند که شاید بتوان آن را به صورت تجربی میزان گیری کرد.

پژوهش دوم نیز درواقع به آنالیز تجربی و آزمایشگاهی این نظریه پرداخته است. این پژوهش به وسیله دانشجویان دکترای سابق پروفسور اوپنهایم نوشته شده. محققان در این پژوهش یک جرم بسیار دقیق را میزان گیری کردند تا به پاسخ این پرسش برسند که آیا وزن در طول زمان در نوسان است یا خیر.

5858